Recenzja Life Eater – pełne napięcia odliczanie do końca

Recenzja Life Eater: nowa symulacja horroru

Jestem wielkim fanem gier symulacyjnych, a to właśnie ta odmiana powoduje, że stresuję się zarządzaniem czasem i próbami ułożenia wszystkich liczb pod rząd przy ograniczonych zasobach. A potem dowiedziałem się o Life Eaterze. Ta nowa gra wideo, stworzona przez Strange Scaffold, twórców jednej z moich ulubionych gier z zeszłego roku, El Paso, Elsewhere, we współpracy z Frosty Pop, ma dziwaczny charakter gry symulacyjnej porwania w stylu horroru fantasy, w której poświęcasz ludzi ciemny Bóg To jest tak absurdalne, że musi to być coś wyjątkowego.
I nie dałem się zawieść.

Poruszanie się po osi czasu: opanowywanie podstawowej mechaniki Pożeracza Życia

W Life Eater występuje naprawdę przeklęta osoba – tak przeklęta, że ​​nie podają jej imienia. Postać tego gracza została pewnego dnia przeklęta przez mrocznego boga o imieniu Zimforth. Zimforth najwyraźniej rządzi ziemią i spowoduje apokalipsę.
Jest jednak jeden sposób, aby powstrzymać czasy ostateczne: ładne i proste coroczne zadanie-
Ofiara rytualna.

To nie jest symulator immersyjny. Zamiast tego Life Eater umieszcza cię przed „docelową osią czasu”, wizualnie podobną do tej w programie do edycji wideo. Jednak zamiast bloków wstawionych multimediów masz harmonogram swojego celu na cały tydzień – lub celów, w zależności od tego, jak przejrzyście Zimforth realizuje swoje zamówienia.

Wyzwania i strategia: Rozgrywka taktyczna w Life Eater

Aby odkryć sekcje docelowej osi czasu, kliknij te bloki harmonogramu i możesz wykonywać różne zadania. Każde zadanie kosztuje określoną ilość czasu i podnosi „wskaźnik podejrzeń”. Jeśli zadanie zostanie pomyślnie wykonane, działania celu w tym czasie zostaną odkryte. Jednakże odkrycie niektórych bloków harmonogramu będzie wymagało czasochłonnych inwestycji lub bardziej „inwazyjnych”/zwiększających podejrzenia zadań.

Life Eater na nowo definiuje gatunek symulacji horroru dzięki mrożącej krew w żyłach narracji i wciągającej mechanice łamigłówek.

Gdy zbierzesz wystarczające informacje na temat swojego celu, możesz go uprowadzić i wykonać rytuał zwany „podlewaniem kwiatu”, podczas którego poddajesz go sekcji w sposób pełniący funkcję testu wiedzy, aby sprawdzić, czy wiesz o nim wszystko.

Ale oczywiście nie jest to tak proste, jak po prostu klikanie wszystkich pól w celu ich odkrycia, ponieważ ta „czasochłonność” wynika z dosłownego licznika czasu, który zmniejsza się za każdym razem, gdy wybierzesz akcję. Będziesz musiał opracować strategię i zaplanować ramy czasowe, w których chcesz odkryć, aby mieć pewność, że masz wszystkie niezbędne informacje. A wtedy Zimforth zostawi ci cholerne zagadki, zamiast wskazać ci cel.

To skutecznie zmienia Life Eater w stresującą, pełną horroru grę logiczną. Napięcie jest wysokie, a tytuł bardzo klimatyczny. Tytuł ma fenomenalną ścieżkę dźwiękową, a interfejs użytkownika jest łatwy do odczytania, zrozumienia i zrozumienia. Ma mało szczegółów wizualnych, ale wystarczy, aby wywołać duże emocje i pozostawia najbardziej intrygujące wskazówki, które pozwolą określić charakter osoby, którą musisz porwać i zabić.

Innowacyjne wykorzystanie w grze „docelowej osi czasu” zamienia każdą decyzję w strategię o wysoką stawkę, dzięki czemu Life Eater jest wyjątkowo wciągającym doświadczeniem.

Podstawowa kampania ma dziesięć poziomów i można ją ukończyć w około 4 godziny, jeśli nie utkniesz strasznie w konkretnej sekcji. Chociaż nie jest to zbyt wiele treści, planowany jest wkrótce darmowy tryb nieskończony, pozwalający na bardziej wciągające rozwiązywanie problemów. Ta rozgrywka jest również wciągająca, ponieważ jest tu także doskonała historia. To streszczenie może wydawać się usprawiedliwieniem. Chociaż historia, składająca się z około 20 krótkich scen przerywnikowych składających się z nieruchomych obrazów, może nie wydawać się zbyt duża jak na pełną narrację, prezentacja jest nieskazitelna. Każda linijka się liczy i nie ośmielę się psuć tego, jak dobre są, bo każesz mi się nimi udławić.

Projekt atmosferyczny: grafika i ścieżka dźwiękowa Life Eater

Wprowadzenie wprowadza rozgrywkę w bardzo wciągający sposób. Jest wspierany przez fenomenalną ścieżkę dźwiękową, ma niesamowite występy wokalne, a tytuł staje się coraz bardziej intensywny i denerwujący w miarę upływu czasu. Każda część tej gry służy innemu. Narracja wspiera rozgrywkę, prezentacja mechaniki stanowi uzupełnienie tej narracji, a rozgrywka stanowi uzupełnienie narracji.

Dzięki klimatycznej ścieżce dźwiękowej i minimalistycznej grafice Life Eater tworzy zniewalająco piękny obraz, który utrzymuje się długo po zakończeniu gry.

Byłem oczarowany szorstkim i tragicznym tonem i atmosferą Life Eater. Wciągnąłem się w mechanikę symulacji. Więc grałem, aż utknąłem. Potem, kiedy już się uspokoiłem, zagrałem resztę gry. Miałem zamiar zrobić sobie przerwę przed ostatnim poziomem, ale kiedy tam dotarłem, finał był tak dobrze przedstawiony, że nie mogłem na tym poprzestać; Traciłem rozum.

Life Eater to fenomenalna gra, która wyróżnia się we wszystkim, co próbuje zrobić. Ten zabawny i trzymający w napięciu tytuł, jako efekt uboczny, sprawi, że obraz licznika czasu będzie malał i powtarzał się w twoich snach. To niesamowite przeżycie, które uzasadnia cenę wstępu i nie mogę się doczekać, aby zobaczyć, co ten zespół zrobi dalej.