Minęło prawie 20 lat, odkąd po raz pierwszy postawiliśmy stopę na brukowanych uliczkach Rogueport, głównego miasta ulubionej gry GameCube Paper Mario: The Thousand-Year Door. W 2004 roku obskurne ulice kryminalnego miasteczka nie przypominały niczego innego w grze Mario – podejrzane postacie wędrują po ulicach, na chodniku tworzą się kałuże, a popękane okna dodają dekoracji. Dla tych, którzy grali w Thousand-Year Door, Rogueport stał się postacią samą w sobie i służył jako platforma do ekscytującej przygody.
Poczuliśmy to 20 lat później Dokładnie to samo wejście do Rogueport w wersji Paper Mario: The Thousand-Year Door na Switcha. To miejsce Nadal wydaje się całkowicie wyjątkowy nie tylko w kanonie Paper Mario, ale we wszystkich przygodach Mario. To poczucie niepokoju, podekscytowania i zachwytu przygotowuje grunt pod najbardziej ukochaną przygodę RPG Mario. Zagraliśmy w prolog i pierwsze trzy rozdziały wersji na Switcha i powrót do tego klasyka był przyjemnością.
Advertisement
Porozmawiajmy o sprawiedliwości Co Paper Mario: The Thousand-Year Door na Switchu jest. Chociaż jest reklamowany jako remake, z pewnością plasuje się pomiędzy tym a „remasterem”. Jest to, ogólnie rzecz biorąc, niezwykle wierne odtworzenie papierowej przygody z 2004 roku. Dialogi są w dużej mierze takie same, z wyjątkiem jednego lub dwóch przypadków poprawienia tekstu, aby lepiej pasował do japońskiego oryginału, a oprawa wizualna otrzymała znaczną aktualizację, ale z tego, co możemy stwierdzić, jest to ta sama przygoda, którą przeżyliśmy w 2004 roku To absolutnie notatka zła rzecz – Thousand-Year Door ma reputację najlepszego Papierowy Mario gra nie bez powodu i jak dotąd podczas tej ponownej wizyty ponownie kiwamy głowami, potwierdzając to stwierdzenie.
Koncentrując się na oprawie wizualnej, Thousand-Year Door otrzymało nagrodę ogromny wyładnieć. Estetyka papieru artystycznego i rzemieślniczego z wersji GameCube pozostaje nienaruszona, ale wersja na Switch dodaje o wiele więcej szczegółów do środowisk. Bruk Rogueport jest znacznie wyraźniejszy, co oznacza, że brudne kałuże wody są lepiej widoczne. Małe plamki zieleni na tle bitewnym są teraz otoczone drzewami lub krzewami, a listowie drzew jest bardziej wyraziste i kolorowe. Ogólnie rzecz biorąc, wersja na Switcha również wykorzystuje jaśniejsze kolory i jest mniej wyblakła niż wersja na GameCube. Nie martw się, Rogueport nadal sprawia wrażenie obskurnego, obskurnego miasta, jakim jest, ale eksplozje kolorów w grze naprawdę podkreślają styl opowieści, do którego dążą wszystkie gry Paper Mario.
Pomaga w tym podwójnie ulepszone oświetlenie w całej grze. Wędrując po Zamku Hooktail, pierwszym większym lochu Drzwi Tysiąca Lat, delikatny rozkwit światła wpadającego przez wybite okna naprawdę pomógł podkreślić zrujnowany, groźny wygląd zamku. Sprawiło to również, że lochy wyglądały na ciemniejsze i pomogło uzyskać ciemniejsze odcienie szarego popu. To samo możemy powiedzieć o Boggly Woods, pięknym, niesamowitym lesie z białymi liśćmi i wielobarwną podłogą. Sposób, w jaki światło przebija się przez drzewa, sprawia, że podłoga niemal świeci i sprawia wrażenie, jakbyś chodził po błyszczącej, liściastej tęczy. Jest piękny i wygląda niesamowicie zarówno na telewizorze, jak i na telewizorze OLED, gdy jest odłączony.
Gra działa doskonale w obu formatach, przynajmniej od około 15 godzin, w które graliśmy. Nie zaobserwowaliśmy spadku ani jednej klatki zarówno po zadokowaniu, jak i oddokowaniu. Jednak jedyną wadą wersji GameCube jest to, że wersja na Switcha działa tylko z szybkością 30 klatek na sekundę w porównaniu z natywnymi 60 klatkami na sekundę w GameCube. Na początku przystosowanie się do tego zajęło nam chwilę, szczególnie w walce, gdzie trzeba odpowiednio zaplanować naciśnięcia przycisków – nasze mózgi w jakiś sposób zapamiętują moment wydania oryginalnej wersji – ale ogólnie zmniejszona liczba klatek na sekundę nie wpłynęła negatywnie na wrażenia nas. To wciąż Drzwi Tysiąca Lat w całej okazałości – przynajmniej z tego, w co graliśmy.
Advertisement
Wszystko sprowadza się do walki, która jest podobna do turowego systemu dowodzenia w grze Super Mario RPG i stanowi ewolucję walki z oryginalnej gry Paper Mario. Mario i jeszcze jeden „partner” mogą wziąć udział w bitwie, a ty masz wiele opcji, takich jak atak przez skok lub użycie Młota (w przypadku Mario), magiczne ruchy specjalne, które obejmują leczenie twojej drużyny po zamrożenie wszystkich wrogów na kilka tur i przemawia do tłumu. To ostatnie jest ważne, ponieważ każda pojedyncza bitwa odbywa się na scenie teatralnej, więc wyczucie czasu ataków, przemawianie do publiczności, a nawet przyjmowanie prezentów i wyrzucanie widzów – wszystko to wpływa na twoją strategię bitwy. Im większy tłum i lepsze wyczucie czasu, tym więcej Mocy Gwiazdy (wykorzystywanej do Ruchów Specjalnych) zostanie zgromadzone. Jeśli chodzi o prezentację, to naprawdę fajny pomysł, ale fakt, że publiczność odgrywa tak ogromną rolę w mechanice, jest zachwycający.
Do wersji Thousand-Year Door na Switch dodano kilka nowych funkcji, aby ułatwić nowym graczom rozpoczęcie rozgrywki – są one szczególnie przydatne, jeśli nigdy wcześniej nie grałeś w grę Paper Mario. Nowy NPC zwany Mistrzem Bitwy przesiaduje w Rogueport i pomaga nauczyć Cię, jak opanowywać komendy akcji w bitwie. Kliknięcie „ZL” w dowolnym miejscu pola spowoduje, że jeden z Twoich towarzyszy podpowie Ci, co dalej robić. Centrum problemów – miejsce, w którym znajdują się poboczne zadania gry – powraca, ale jeśli masz problemy, możesz zapłacić NPC, aby dał ci wskazówki, jak postępować. Dodatkowo, wskazówki te zostaną zapisane w Twoim Dzienniku, który znajdziesz w menu. Merluvlee, wróżka, która daje wskazówki, gdzie znaleźć przedmioty kolekcjonerskie w grze, nie jest nowym NPC, ale jej wskazówki są teraz zapisywane także w Twoim Dzienniku.
Należy jednak zauważyć, że nie ma żadnych trybów trudności, ale z tego, co pamiętamy, dostosowanie gry jest mniej więcej takie samo jak na GameCube, co oznacza, że nie jest znacząco łatwiejsze niż Super Mario RPG. Tutaj najważniejsze są drobne udogodnienia. Ale dwa całkiem spore dodatki sprawiają, że gra jest nieco mniej tarcia.
Pierwszą z nich jest Koło Partnerów, które umożliwia natychmiastową zmianę partnerów poza bitwą za naciśnięciem jednego przycisku. Jest to niezwykle przydatne i pozwala zaoszczędzić wiele czasu na przeglądaniu menu, ponieważ każdy partner ma umiejętność terenową potrzebną do poruszania się po świecie. Koops, niespokojny i nieśmiały Koopa, który chce uratować swojego ojca, może chwytać przedmioty z daleka, wchodząc do jego skorupy i rzucając się do przodu; a Madame Flurrie może zdmuchnąć wrogów lub odkryć ukryte ścieżki, wydmuchując przed siebie duże podmuchy wiatru.
Advertisement
Element łamigłówki eksploracji w Thousand-Year Door (i oryginalnym Paper Mario) pozostaje tutaj nienaruszony, a dzięki Kołu Partnera zapewnia jeszcze więcej zabawy niż kiedykolwiek. Ale Mario zyskuje także dodatkowe umiejętności podczas przemierzania świata. Na początku Mario zostaje „przeklęty” przez dziwną czarną skrzynię ze skarbami, która pozwala mu zamienić się w papierowy samolot i latać nad dużymi przepaściami. Później może także obrócić się, aby umożliwić mu prześlizgiwanie się przez cienkie szczeliny. Zdobywanie tych nowych umiejętności stopniowo zachęca do eksploracji i cofania się, a odkrywanie świata Tysiącletnich Drzwi staje się przyjemnością.
Skoro mowa o cofaniu się, jest to prawdopodobnie największa słabość oryginalnej gry GameCube. To samo dotyczy rozdziałów fabuły (szczególnie rozdziału 2), ale uzyskasz dostęp do pomieszczenia z Rurą Osnowy, które umożliwi ci szybką podróż z powrotem do innych miast. Tak, istniało to w wersji GameCube, ale zostało znacznie ulepszone w wersji na Switcha – nie musisz już rozbijać ogromnych bloków, aby uzyskać dostęp do rur, ani nie musisz pamiętać, która rura dokąd prowadzi. Każda niebieska rura oznaczona jest numerem odpowiadającym rozdziałowi, w którym odwiedziłeś dane miasto, co oznacza, że możesz łatwo wrócić do Petalburga lub Wielkiego Drzewa, po prostu podążając za numerami. Odblokowanie może zająć minutę, ale powoduje wysłanie żądań do Centrum problemów dużo łatwiejszy do uzupełnienia. Możesz uzyskać do niego dostęp bezpośrednio z Rogueport, zamiast za każdym razem przechodzić przez kanały.
Na stronach Paper Mario: The Thousand-Year Door na Switch kryje się o wiele więcej — zachowamy je do ostatecznego werdyktu — ale kilka pierwszych rozdziałów gry przypomniało nam, dlaczego w 2004 roku pokochaliśmy oryginał Jest tak samo zabawny, jak pamiętamy, ze świetnym scenariuszem i naprawdę interesującą historią, która wykracza poza schematy serii Mario – często się z nich wyśmiewa. Peach i Bowser nadal mają swoje własne sekcje, w których można grać, przy czym ta pierwsza uczy określonego notatka-HAL z 2001: Odyseja kosmiczna o pojęciu miłości, podczas gdy ten drugi próbuje ocalić księżniczkę Peach, ponieważ jako jedyny może ją porwać.
Advertisement
Thousand-Year Door jest głupia, zabawna, a czasem nawet trochę rozdzierająca serce – na litość boską, jest nawet wątek turniejowy – i nie możemy się doczekać, aby ponownie odkryć resztę tej gry RPG.