Teleskop Webba NASA każe galaktyce eliptycznej i spiralnej powiedzieć „Ser!” Zdjęcie jest złożeniem obrazów, łączących obserwacje wykonane za pomocą instrumentu MIRI (instrumentu średniej podczerwieni) i NIRCam (kamery bliskiej podczerwieni) pary galaktyk znanych jako Arp 107.
Para galaktyk, położona 465 milionów lat świetlnych od Ziemi, jest podobna do Galaktyki Koło Wozu, jednej z pierwszych oddziałujących galaktyk zaobserwowanych przez Webba. Jednakże galaktyka spiralna w Arp 107 uniknęła zderzenia, jedynie jej ramiona spiralne zostały naruszone. Galaktyka spiralna jest klasyfikowana jako galaktyka Seyferta, jedna z dwóch największych grup aktywnych galaktyk, wraz z galaktykami, w których znajdują się kwazary. Ponieważ galaktyki Seyferta nie są tak jasne i odległe jak kwazary, ułatwia to badanie ich w świetle o niższej energii, takim jak podczerwień.
Kamera NIRCam Webba uwydatnia gwiazdy w obu galaktykach, jednocześnie ujawniając połączenie między nimi: przezroczysty, biały most złożony z gwiazd i gazu wyciąganego z obu galaktyk podczas ich przejścia. Dane z MIRI, zaznaczone kolorem pomarańczowo-czerwonym, wskazują obszary gwiazdotwórcze i pył składający się z cząsteczek organicznych przypominających sadzę, znanych jako wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne. Dane MIRI obejmowały także zdjęcie jasnego jądra dużej spirali, w której znajduje się supermasywna czarna dziura.
Duet galaktyk zaobserwowano także za pomocą należącego do NASA Kosmicznego Teleskopu Spitzera w 2005 roku (patrz zdjęcie poniżej). Zdjęcia Spitzera o średnicy 8 mikronów (zdjęcie środkowe) przedstawiają skupiska młodych gwiazd. W paśmie o krótszej długości fali, 3,6 mikrona (zdjęcie po lewej), starsze gwiazdy w małym towarzyszu na północnym wschodzie oraz na moście łączącym obie galaktyki są jasne. Kolorowe zdjęcie wielopasmowe (zdjęcie po prawej; czerwony = 8,0 mikrona, niebieski = 3,6 mikrona) podkreśla tę różnicę w wieku gwiazd.
Zdjęcia Webba pokazują para galaktyk w procesie łączenia. Według NASA proces ten zajmie setki milionów lat. W miarę jak obie galaktyki odbudowują się po zderzeniu, Arp 107 może utracić swój uśmiech Mony Lisy, ale ostatecznie stanie się czymś równie intrygującym do badań dla przyszłych astronomów.