Zdjęcie wykonane przez wyprodukowaną przez Departament Energii Kamery Ciemnej Energii (DECam) przedstawia globulę kometarną CG 4, lepiej znaną jako „Ręka Boga”, sięgającą przez kosmos ze wspaniałymi szczegółami. CG 4 leży około 1300 lat świetlnych stąd, w gwiazdozbiorze Rufy i jest tylko jedną z wielu globul kometarnych w rozległej Drodze Mlecznej.
Globule kometarne zostały po raz pierwszy odkryte w 1974 roku na zdjęciach wykonanych za pomocą brytyjskiego teleskopu Schmidta w Australii. Powodem, dla którego mogły tak długo ukrywać się przed astronomami, jest fakt, że wydają się tak słabe. Ogony obiektu niebieskiego są owiane ciemnym pyłem gwiazdowym, który blokuje przedostawanie się większości światła. Według NOIRLab, za pomocą filtra Hydrogen-alfa, DECam może wykryć słabą czerwoną poświatę zjonizowanego wodoru obecnego w głowie CG 4 i wokół jej zewnętrznej krawędzi.
Advertisement
„Ręka Boga” i inne globule kometarne stanowią podklasę ciemnych mgławic znanych jako globule Boka. Są to izolowane chmury gęstego kosmicznego gazu i pyłu otoczone gorącą, zjonizowaną materią. To właśnie wtedy, gdy chmury te wykazują wydłużony ogon, nazywane są globulami kometarnymi ze względu na niewielkie podobieństwo do komety.
Głowa CG 4 ma średnicę 1,5 roku świetlnego, a ogon rozciąga się na około 8 lat świetlnych. Nawet te wymiary mogą wydawać się niezwykle ekspansywne, są stosunkowo małe w porównaniu z innymi globulami Boka. NOIRLab zauważa, że światło wytwarzane przez CG 4 pojawia się, gdy wodór zostaje wzbudzony po ataku promieniowania z pobliskich gorących, masywnych gwiazd. Jak na ironię, intensywne promieniowanie wytwarzane przez sąsiednie masywne gwiazdy również stopniowo niszczy głowę CG 4 i usuwa drobne cząstki rozpraszające światło gwiazd.
Pokazane również na ostatnim zdjęciu „Ręka Boga” to skierowana krawędzią galaktyka spiralna ESO 257-19, która pojawia się przed CG 4. Chociaż galaktyka spiralna może wyglądać blisko globuli kometarnej, w rzeczywistości znajduje się ponad sto milionów lat świetlnych od niej.