Jeśli chodzi o kodeki Bluetoothbardzo bezprzewodowe słuchawki douszne a słuchawki będą obsługiwać AAC i/lub aptX (oprócz standardowego kodeka SBC obsługiwanego przez wszystkie urządzenia). Te trzy kodeki różnią się sposobem kompresji dźwięku przesyłanego z telefonu do słuchawek, ale wszystkie mają jedną wspólną cechę: obsługują tylko 16-bitową głębię bitową. To wystarczająca rozdzielczość dla większości rodzajów dźwięku i wielu ekspertów uważa, że jest wystarczająca, kropka.
Nie wszyscy są o tym przekonani dźwięk wysokiej rozdzielczości faktycznie brzmi lepiej, ale jeśli masz dostęp do źródła bezstratnej, 24-bitowej muzyki, czy to z własnych plików osobistych, czy z usługi przesyłania strumieniowego muzyki, możesz rozważyć zakup zestawu pąków lub słuchawek, które obsługują kodek Bluetooth zaprojektowany w celu zapewnienia dodatkowego poziomu szczegółowości. Trzy najpopularniejsze kodeki zgodne z 24-bitowym kodekiem to aptX HD, aptX Adaptive i LDAC.
Advertisement
Qualcomm, który projektuje chipy do telefonów komórkowych i innych urządzeń bezprzewodowych, jest siłą napędową rodziny kodeków aptX. Firma Sony stworzyła LDAC i przekonasz się, że firma szeroko wykorzystuje ją we własnych produktach.
Ale który z tych kodeków jest najlepszy? Zależy to od wielu czynników, więc zacznijmy od początku.
Kompatybilność i dostępność
Pierwszą rzeczą, którą powinieneś wiedzieć o tych trzech kodekach, jest to, że żaden z nich nie jest obecnie obsługiwany przez Apple na jego urządzeniach. Jeśli posiadasz iPhone’a lub iPada, a nawet komputer Mac, najprawdopodobniej jesteś ograniczony do 16-bitowego kodeka AAC. Na niektórych starszych komputerach Mac z wersjami macOS wcześniejszymi niż Catalina możliwe jest — przy odrobinie pracy — uzyskanie obsługi aptX, ale nawet wtedy nadal jesteś ograniczony do 16-bitowego dźwięku.
AptX HD i LDAC zostały dodane przez Google do Androida 8.0, dzięki czemu każdy producent smartfonów z Androidem może z nich korzystać. Jeśli Twój telefon ma system Android 8.0 lub nowszy (o ile producent telefonu nie wyłączył celowo jednego lub obu), możesz używać go ze zgodnym zestawem wkładek dousznych lub słuchawek.
Advertisement
AptX Adaptive to najnowszy z trzech kodeków i chociaż działa również na urządzeniach z Androidem, nie jest wbudowany w system operacyjny Android. Tylko telefony z systemem Android korzystające z chipsetów audio firmy Qualcomm mogą obsługiwać aptX Adaptive. Mimo to, jeśli mówimy o telefonach z Androidem, które zostały wypuszczone od około 2020 roku, obsługa aptX Adaptive jest bardzo dobra we wszystkich głównych markach i wielu mniejszych — z jednym bardzo godnym uwagi wyjątkiem: żaden telefon Google Pixel nie obsługuje obecnie aptX Adaptive.
Każdy słuchawki bezprzewodowe lub wkładki douszne obsługujące aptX Adaptive muszą również korzystać z chipów Qualcomm. Z punktu widzenia kompatybilności i dostępności stawia to aptX Adaptive w nieco niekorzystnej sytuacji.
AptX HD również ma ograniczenia, ale w tym przypadku jest to ściśle po stronie słuchawek. Z powodów, które wkrótce omówimy, aptX HD jest używany głównie w słuchawkach bezprzewodowych, a nie w bezprzewodowych słuchawkach dousznych. Są pewne wyjątki – np Bowers & Wilkins PI7 – ale są bardzo rzadkie. Jeśli kupujesz bezprzewodowe słuchawki douszne, najprawdopodobniej będą one oferować aptX lub aptX Adaptive, ale nie aptX HD.
LDAC nie ma rzeczywistych ograniczeń po obu stronach równania Bluetooth. Działa na słuchawkach i wkładkach dousznych i chociaż kodek jest własnością Sony i jest przez nią licencjonowany, producent nie musi używać chipów Sony, aby dodać obsługę LDAC do swoich produktów — można go zaimplementować za pomocą oprogramowania na różnych platformach przetwarzania. To sprawia, że LDAC jest łatwym zwycięzcą pod względem zgodności.
Dostępność to trochę inna historia. Niewielu producentów zdecydowało się na przyjęcie LDAC. Oprócz samego Sony lista obejmuje 1More, Anker Soundcore, Soundpeats, Shure, Audio-Technica, Technics, Edifier, Ausounds, Ankbit i Philips. Tymczasem aptX HD był używany przez ponad 30 producentów słuchawek, a aptX Adaptive był używany przez jeszcze więcej firm, jeśli liczyć zarówno słuchawki, jak i wkładki douszne.
Advertisement
Teoretycznie, biorąc pod uwagę zdolność LDAC do działania na słuchawkach i wkładkach dousznych oraz jego implementację opartą na oprogramowaniu, powinien to być najczęściej używany z 24-bitowych kodeków. Jednak tak się nie stało – przynajmniej do tej pory.
Zwycięzca: adaptacyjny aptX
Jakość dźwięku część 1: rozdzielczość i częstotliwość
Jakość dźwięku jest bardzo subiektywnym tematem i może na nią wpływać wiele czynników. Na przykład, jeśli używasz zestawu budżetowych słuchawek do słuchania skompresowanej muzyki, wybór kodeka Bluetooth prawdopodobnie nie będzie miał żadnego wpływu na to, co słyszysz. Z tego powodu unikniemy jakichkolwiek ocen, który kodek brzmi najlepiej. Zamiast tego przyjrzyjmy się potencjałowi każdego kodeka w oparciu o jego technologię i specyfikacje.
Kiedy kodek jest używany do bezprzewodowej transmisji dźwięku, koduje ten dźwięk w określonej rozdzielczości (głębia bitowa) i określonej częstotliwości próbkowania (kHz). Ogólnie rzecz biorąc, im wyższe te liczby, tym więcej informacji zostanie zachowanych i tym lepszy dźwięk może brzmieć.
AptX HD działa z rozdzielczością 24 bitów i częstotliwością do 48 kHz. Według wszelkich standardów powinno to wystarczyć do przechwytywania i przesyłania dźwięku o bardzo wysokiej jakości. Aby jednak technicznie można było uznać kodek za „wysokiej rozdzielczości”, musi on obsługiwać częstotliwości próbkowania powyżej 48 kHz. LDAC i aptX Adaptive spełniają te kryteria, zapewniając najwyższą jakość 24-bit/96 kHz. To, czy będziesz w stanie usłyszeć tę różnicę, czy nie, jest wysoce dyskusyjne, ale jeśli słuchasz dźwięku 24-bitowego/96 kHz lub lepszego i chcesz zachować jak najwięcej tego sygnału, LDAC i aptX Adaptive są sposobem iść.
Zwycięzca: Dwukierunkowe powiązanie między LDAC i aptX Adaptive
Jakość dźwięku część 2: szybkość transmisji i skalowalność
Nerdy prawdopodobnie teraz na mnie krzyczą, ponieważ podczas gdy rozdzielczość i częstotliwość próbkowania mogą być najważniejsze dla jakości dźwięku w przypadku plików audio o wysokiej rozdzielczości, w momencie, gdy w grę wchodzi Bluetooth, musisz także wziąć pod uwagę, jak kodek radzi sobie w bardzo zmiennych warunkach bezprzewodowych.
Advertisement
Mówimy o przepływności lub ilości danych używanych przez kodek do przesyłania informacji przez połączenie Bluetooth. Im wyższa szybkość transmisji, tym więcej informacji można przesłać, a tym samym lepsza jakość dźwięku.
Niektóre kodeki mają stałe przepływności, co oznacza, że nie mogą reagować na zmiany jakości łącza bezprzewodowego. AptX HD to kodek o stałej przepływności i wymaga stałej prędkości 576 Kb/s przy częstotliwości próbkowania 48 kHz. Tak długo, jak twoje połączenie może obsłużyć tę prędkość, aptX HD powinien być w stanie zapewnić pełną jakość. Ale jeśli jakość połączenia spadnie poniżej tej prędkości, co może się zdarzyć, gdy jesteś zbyt daleko od telefonu lub występują duże zakłócenia bezprzewodowe, dźwięk zacznie się przerywać. To propozycja typu „wszystko albo nic”.
LDAC i aptX Adaptive to skalowalne kodeki — mogą dostosować przepustowość, z której korzystają w odpowiedzi na połączenie Bluetooth. Różnica między nimi polega na tym, że LDAC przechodzi między trzema określonymi prędkościami: 330 Kb/s, 660 Kb/s i 990 Kb/s, bez pośrednich kroków, podczas gdy aptX Adaptive może dynamicznie dostosowywać swoją prędkość od 110 Kb/s do nawet 620 Kb/s w krokach co 10 Kb/s.
Rzadko zdarza się, aby połączenie Bluetooth mogło być utrzymane przy maksymalnej prędkości LDAC wynoszącej 990 Kb/s — to naprawdę wymaga idealnych warunków. O ile nie zmusisz telefonu do używania tylko prędkości 990 Kb / s (co jest możliwe przy użyciu opcjonalnych ustawień programisty), LDAC będzie zwykle działał z szybkością 660, a nawet to może być trudne do utrzymania.
Zdolność AptX Adaptive do płynnego skalowania zamiast stopniowania w tak dużych krokach, a także niższe wymagania dotyczące ogólnej prędkości oznaczają, że będzie w stanie łączyć się z najwyższą jakością przez większość czasu, prezentując znacznie mniej zauważalne przejście, gdy będzie musiał zmniejszyć prędkość .
Advertisement
Na papierze szybkość transmisji 990 Kb/s LDAC jest wyraźnie najlepsza z tych trzech, przy prawie dwukrotnie większej ilości danych przesyłanych na sekundę niż aptX HD i prawie 50% więcej niż aptX Adaptive. Jednak osiągnięcie 990 Kb/s nie ma większego sensu, jeśli warunki prawie nigdy na to nie pozwalają. A jak zobaczymy za chwilę, równie ważne jest to, co robisz z tą szybkością transmisji.
Zwycięzca: adaptacyjny aptX
Jakość dźwięku część 3: wydajność
Jako najnowszy z trzech kodeków można by oczekiwać, że aptX Adaptive będzie najbardziej wydajny (możliwość zachowania największej ilości szczegółów przy najmniejszej ilości przesyłanych danych) i tak jest. Pod pewnymi względami nie jest to nawet uczciwe porównanie. AptX Adaptive jest nie tylko nowszy pod względem kodu, ale działa tylko na chipach Qualcomm, skutecznie dając mu przewagę na własnym boisku.
Qualcomm twierdzi, że aptX Adaptive może zapewnić taką samą jakość dźwięku jak aptX HD (576 Kb/s) przy zaledwie 420 Kb/s. I chociaż Qualcomm nie twierdzi bezpośrednio o LDAC, wiemy, że aptX Adaptive może zapewnić ten sam tryb 24-bitowy/96 kHz, co 990 Kb/s LDAC przy zaledwie 660 Kb/s.
Nie byliśmy w stanie znaleźć naukowego zestawu pomiarów, który wyraźnie pokazałby, jak LDAC i aptX Adaptive działają przy odpowiednich najwyższych przepływnościach, ale warto to powtórzyć: jeśli kodek nie może zapewnić najwyższego poziomu jakości bez bardzo trudnego -osiągnięcie szybkości transmisji bitów, czy to naprawdę ma znaczenie?
Zwycięzca: adaptacyjny aptX
Czas oczekiwania
Opóźnienie to czas potrzebny do usłyszenia dźwięku po jego utworzeniu przez urządzenie. W przypadku zwykłego słuchania muzyki opóźnienie nie ma większego znaczenia, ale jeśli grasz lub oglądasz dowolny film z dialogami, chcesz, aby ten czas był jak najkrótszy. Ogólny konsensus w społeczności graczy jest taki coś poniżej 32ms jest wystarczająco szybki, aby można go było porównać z przewodowym zestawem słuchawkowym.
Advertisement
Kilka czynników może wpływać na opóźnienie dźwięku Bluetooth, ale kodeki są ważnym składnikiem. Zgłoszone opóźnienie AptX HD wynosi od 200 do 300 ms. LDAC może wykazywać podobnie długie czasy opóźnienia.
Z drugiej strony AptX Adaptive może dostosować swoją wydajność w zależności od rodzaju przesyłanego strumieniowo dźwięku. Jeśli wykryje, że grasz, rozmawiasz przez telefon lub robisz cokolwiek innego, co może wymagać niskiego opóźnienia w wysokiej rozdzielczości, może działać już od 80 ms.
To wystarczy, aby wygrać w kategorii opóźnień, ale może być jeszcze lepiej. Qualcomm mówi, że jeśli używasz telefonu i słuchawek bezprzewodowych, które zostały certyfikowane zgodnie z nim Dźwięk Snapdragona program, opóźnienie tak niskie jak 40 ms — taka sama wydajność jak kodek aptX Low Latency — może być możliwe.
Zwycięzca: adaptacyjny aptX
Pobór energii
Jedną rzeczą, której prawdopodobnie nigdy nie będziemy mieli dość, jeśli chodzi o słuchawki bezprzewodowe i wkładki douszne, jest żywotność baterii. Nikt nie lubi doładowywać, więc im rzadziej musimy to robić, tym lepiej.
Dla LDAC stanowi to wyzwanie. Uruchomienie LDAC na zestawie wkładek dousznych lub słuchawek może oznaczać wymierne skrócenie czasu odtwarzania. Na niedawno wydanym Anker Soundcore Słuchawki douszne Liberty 4włączenie kodeka LDAC skraca czas odtwarzania z dziewięciu godzin na jednym ładowaniu do zaledwie sześciu godzin.
Rodzina kodeków aptX zawsze była wydajniejsza niż jej rywale i dotyczy to zarówno aptX HD, jak i aptX Adaptive. Niskie zużycie energii nie jest kluczową cechą Adaptive, ale Qualcomm twierdzi, że zużywa mniej energii, aby zapewnić taką samą wydajność jak aptX HD. Te wydajności prawdopodobnie poprawią się z czasem dzięki ulepszeniom chipów Qualcomm.
Zwycięzca: aptX Adaptacyjny
Wniosek
Pod pewnymi względami nie było to uczciwe porównanie. Jako najnowszy z trzech kodeków, AptX Adaptive ma kilka zalet, z którymi LDAC i aptX HD po prostu nie mogą się równać. Działa zarówno z wkładkami dousznymi, jak i słuchawkami, nie wymaga prawie idealnego połączenia bezprzewodowego, aby dostarczać dźwięk 24-bitowy/96 kHz, a także może szybko i bezproblemowo reagować na ciągle zmieniające się warunki, dzięki czemu zawsze możesz słuchać swoich utworów. Nie wymaga dużo dodatkowej mocy i chociaż może nie być standardowym wyposażeniem w systemie operacyjnym Android, można znaleźć mnóstwo smartfonów i bezprzewodowych urządzeń audio, które go obsługują.
Advertisement
Nasz ogólny zwycięzca: adaptacyjny aptX
Zalecenia redaktorów